
Beeld Dante
Hoogte (inclusief sokkel): 22 centimeter
Breedte: 8 centimeter
Diepte: 6 centimeter
Sokkel: 7.5 x 7.5 x 2 centimeter
Materiaal beeld: neolith
Materiaal sokkel: marmer
Gewicht: 0,5 kilo
Dante Alighieri (geboren in Florence, tussen 14 mei en 13 juni 1265 en gestorven in Ravenna, 13/14 september 1321) is de grootste Italiaanse dichter aller tijden. Zijn voornaamste werk staat bekend als La divina commedia, in het Nederlands vertaald in De goddelijke komedie. Het is een lang gedicht in drie delen over een reis van de Hel (Inferno), door het Vagevuur (Purgatorio) naar het Paradijs (Paradiso) en wordt beschouwd als een hoogtepunt van de wereldliteratuur.
Dit beeld is een verkleinde kopie van het metershoge beeld van Dante uit Florence, op het plein tegenover de Basilica di Santa Croce. Het werd in de eerste helft van de negentiende eeuw gemaakt door Erico Pazzi; het was oorspronkelijk bedoeld voor Ravenna, de geboorteplaats van de beeldhouwer en de stad waar Dante, verbannen uit Florence, overleed. Ravenna weigerde het beeld waarna het in Florence in 1865, ter ere van Dantes zeshonderdste geboortedag onthuld werd. Aan de voeten van Dante is door Pazzi een adelaar geplaatst.
Zie overige beelden van Dante (2, 3 en 4)